Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
söhbətçi — sif. Söhbət etməyi sevən, yaxşı, maraqlı söhbətlər etməyi bacaran. Söhbətcil adam. – <Bir kişi:> <Məşədi Səttar> bir söhbətcil arif adam idi. Ə. H.. Adətən söhbətcil olan Qara Kərəmoğlu və Zeynəb Quliyeva da susmuşdu. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
söhbətcillik — is. Söhbətcil adamın xasiyyəti, söhbət etməyi sevmə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşsöhbət — sif. <fars. xoş və ər. söhbət> Yaxşı müsahib, söhbətcil, söhbətindən ləzzət duyulan. Badisəba xanımın çox xoşsöhbət və zarafatcıl olduğu meydana çıxdı. Ç.. <Hüsaməddin:> Əxi Fərrux o qədər sevimli və xoş əqidə, xoşsöhbət bir adamdır… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ixtilatçı — sif. İxtilat etməyi sevən, söhbət etməyi sevən; söhbətcil. İxtilatçı qadın … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gapcıl — (Borçalı) söhbətcil. – Oruc əmi gapcıl adamdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ixdilətin — (Qax) söhbətcil. – Ziba ixdilətin arvatdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şəkərgöftar — f. şirin danışan; söhbətcil … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şəkərşikən — f. «şəkər sındıran» söhbətcil, gözəl danışan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xoşməqal — f. və ə. söhbətcil, xohsöhbət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xoşsöhbət — f. və ə. söhbətcil … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
